دوست گرامي؛ عليكم السلام و رحمت اللهبنده نداشتن اراده انجام مستحبات را با نداشتن توفيق الهي يكي نگرفتم بلكه قبل و بعدش ذكر كرده ام كه گاها يكي از اين دو باعث فوت مستحبات از ماست. پس نتيجه اينكه نداشتن اراده مثل مثال خودتان (ميدونيم ورزش خوب و لازمه اما تنبلي و بي اراده گي ما مانع از انجام ميشه) ما را از انجام برخي مستحبات واداشته و ميدارد. دوم گاهي توفيق الهي نداريم يعني چون خطاكاريم يا گناهي از ما سر زده و يا اينكه مقام انساني عملي را نداريم؛ از انجام آن عمل مستحب بطور كلي محروم ميمانيم مانند آن بيان امير مومنان (صلوات الله و سلامه عليه) كه به شخصي فرمود: چون در روز گناه ميكنيد؛ توفيق نماز شب را از دست خواهيد داد. همين