عن امیرالمومنین علیه السلام : یا مؤمنُ ، إنّ هذا العِلْمَ والأدبَ ثَمَنُ نفسِکَ ، فاجتَهِدْ فی تَعلُّمِهِما ، فما یَزیدُ مِن عِلمِکَ وأدبِکَ یَزیدُ فی ثَمَنِکَ وقَدْرِکَ .
این حدیث رو تبرکا نوشتم اما مطلبی که میخوام بگم اینه که:
ای خداوندان مال! الاعتبار الاعتبار!
ای خداخوانان قال! الاعتذار الاعتذار!
ای صاحبان ثروت، عبرت بگیرید و ای کسانی که تنها به زبان خدا را می‌خوانید و خدا در دعای شما حضوری قلبی ندارد، عذرخواهی کنید.
پیش از آن کاین جان عذرآور فرومی‌رد ز نطق
پیش از آن کان چشم عبرت‌بین فروماند ز کار
پیش از رسیدن مرگ...
پند گیرید ای سیاهی‌تان گرفته جای پند!
عذر آرید ای سپیدی‌تان دمیده بر عذار!
جای پند = قلب (در عرفان این قلب است که موعظه و حکمت باید بر آن اثر کند.) یعنی قلبتان سیاه و موی سفید بر سر و صورتتان آشکار شده
پرده‌تان از پیش دل برداشت صبح رستخیز
پنبه‌تان از گوش بیرون کرد گشت روزگار
روز قیامت و توصیفش دل هایتان را آگاه کرده و تجربه روزگار دانایتان گردانیده.
در فریب‌آباد گیتی چند باید داشت حرص
چشمتان چون چشم نرگس، دست چون دست چنار
چرا در این دنیا ی افسون کار چشمتان مدام حریص و دستتان مدام دراز است؟!
از جهان نفس بگریزید تا در کوی عقل
آنچه غم بوده است گردد مر شما را غم‌گسار
از بند تن و هوا و هوس اگر برهید هر انچه تا کنون شما را می آزرد همان دوای شما شود...
